کمبود اکسیژن محلول (DO) در آب دلیل مهمی برای کاهش کارایی فرآیندهای لجن فعال در تصفیه آب است. به تازگی یک شرکت به سراغ استفاده از نانوحباب رفته و با مصرف بسیار کم انرژی موفق به حل این مشکل شده است.

کمبود اکسیژن محلول (DO) در آب دلیل مهمی برای کاهش کارایی فرآیندهای لجن فعال در تصفیه آب است. به تازگی یک شرکت به سراغ استفاده از نانوحباب رفته و با مصرف بسیار کم انرژی موفق به حل این مشکل شده است.

پژوهشگران بریتانیایی به بررسی اثر عوامل مختلف بر دینامیک نانوحباب‌های ارتعاشی پرداختند و تاثیر مواردی نظیر چگالی گاز داخل نانوحباب بر استحکام آنها را مطالعه کردند. این گروه مدلی برای دینامیک نانوحباب ارائه دادند.

نانوحباب‌ها به دلیل ماهیت ذاتی خود به صورت طولانی‌مدت در آب معلق می‌مانند و موجب افزایش اکسیژن محلول در آب می‌شوند. با این کار ریشه تنفس‌ بهتری داشته و همچنین مواد مغذی بهتر به گیاه منتقل می‌شود. نانوحباب‌ها از تشکیل فیلم‌های زیستی در سیستم آبیاری جلوگیری می‌کنند و از سوی دیگر با از بین بردن پاتوژن‌ها میزان مواد شیمیایی نظیر آفت‌کش‌ها را کم می‌کنند.